จิตวิทยากับการเพิ่มผลผลิต ตอนที่2 "รางวัลมันดีจริงหรือ???"

  การบำรุงรักษาอย่างไรเพื่อรักษาสิ่งเเวดล้อมให้ดี บทความโดย อาจารย์สุพร  อัศวินนิมิตร วันที่ 7 เมษายน 2554           ปัจจุบันเครื่องจักรและอุปกรณ์ชนิดต่างๆเข้ามามีบทบาทอย่างยิ่งในด้านการผลิตเป็นอย่างมาก ทั้งนี้เนื่องจากความต้องการที่จะให้ได้ผลผลิตที่มีคุณภาพดี ให้มีความสะดวกและรวดเร็วในการผลิต และให้สามารถลดค่าใช้จ่ายในการผลิตให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ รวมทั้งได้มีการนำเอาเครื่องจักรและอุปกรณ์อัตโนมัติรวมถึงหุ่นยนต์อุตสาหกรรมที่สามารถทำงานตามโปรแกรมที่กำหนดไว้ล่วงหน้ามาใช้กันมากขึ้นด้วย          การนำเอาเครื่องจักรและอุปกรณ์มาใช้ในการผลิตนั้น มิได้มีเพียงข้อดีที่เครื่องจักรและอุปกรณ์ดังกล่าวสามารถทำงานตามความต้องการในการผลิตเท่านั้น แต่ในอีกด้านหนึ่งแสดงว่าการผลิตนั้นๆขึ้นอยู่กับเครื่องจักรและอุปกรณ์ที่นำมาใช้ในการผลิต นั่นก็คือ ถ้าเครื่องจักรและอุปกรณ์ที่นำมาใช้เกิดการชำรุดเสียหายก็จะทำให้การผลิตต้องหยุด หรือถ้าเครื่องจักรและอุปกรณ์เมื่อใช้งานไปแล้วเกิดการเสื่อมสภาพขึ้น สินค้าที่ผลิตออกมาก็จะไม่ได้คุณภาพตามที่กำหนด และความเร็วในการผลิตก็อาจลดลงไปด้วย นอกจากนี้เมื่อเครื่องจักรและอุปกรณ์เสื่อมสภาพ ก็จะทำให้ประสิทธิภาพของเครื่องจักรและอุปกรณ์นั้นๆลดลง เป็นผลให้มีการสิ้นเปลืองพลังงานเพิ่มมากขึ้น และหากเครื่องจักรและอุปกรณ์มีการใช้งานที่ไม่ถูกต้อง หรือออกแบบมาไม่ดีพอ รวมทั้งไม่มีการดูแลรักษาที่ถูกต้องและเหมาะสมแล้ว ก็จะเกิดอันตรายต่อบุคคลที่เกี่ยวข้องและทำให้เกิดมลภาวะในสิ่งเเวดล้อมด้านต่างๆตามมาอีกด้วย ซึ่งประเด็นเหล่านี้ถือได้ว่าเป็นข้อเสียของเครื่องจักรและอุปกรณ์เมื่อนำมาใช้ในการผลิต นอกเหนือไปจากการลงทุนในการจัดซื้อเครื่องจักรและอุปกรณ์ และค่าใช้จ่ายในการใช้งานและบำรุงรักษาเครื่องจักรและอุปกรณ์เหล่านี้ที่จะต้องเสียอยู่แล้ว          การปฏิบัติต่อเครื่องจักรและอุปกรณ์เพื่อรักษาข้อดีไว้ และทำให้ข้อเสียที่ทำให้เกิดมลภาวะในสิ่งเเวดล้อมด้านต่างๆเกิดขึ้นมีน้อยที่สุดนั้นก็คือ การใช้งาน (operation) และการบำรุงรักษา(maintenance) ที่ถูกต้องและเหมาะสมนั่นเอง โดยการปฏิบัติต่อเครื่องจักรและอุปกรณ์ทั้งสองประการนี้ การบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้ (reliability centered maintenance ) เป็นแนวทางในการจัดการงานบำรุงรักษารูปแบบหนึ่งที่จะนำไปสู่ความมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลเพื่อลดมลภาวะในสิ่งเเวดล้อมด้านต่างๆเกิดขึ้นมากที่สุดนั้น ดังนั้นผู้บริหารโรงงานที่ยังคงประสบกับปัญหาของการจัดการงานบำรุงรักษาและกำลังหาทางแก้ไขจึงน่าที่จะศึกษาและทำความเข้าใจกับการจัดการงานบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้นี้เป็นอย่างยิ่ง เพื่อให้ได้มุมมองในด้านการจัดการงานบำรุงรักษาใหม่อีกมุมมองหนึ่ง           นอกจากนี้ ประโยชน์ที่จะได้รับจากการดำเนินงานบำรุงรักษาตามกรรมวิธีของการบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้ และเพื่อรักษาสิ่งเเวดล้อมให้ดีนี้ ซึ่งพอสรุปประโยชน์ที่จะได้รับได้ คือ   1. ความปลอดภัยและสิ่งแวดล้อมในการทำงานดีขึ้น เนื่องจากการบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้จะพิจารณาในด้านความปลอดภัยและสิ่งแวดล้อมของรูปแบบข้อขัดข้องที่เกิดขึ้นทุกรูปแบบ จึงจะมีการดำเนินการเพื่อลดอันตรายและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับเครื่องจักรและส่วนประกอบให้เหลือน้อยที่สุดหรือกำจัดให้หมดไปถ้ามีความเป็นไปได้ 2. สมรรถนะการทำงานของระบบดีขึ้น ผลผลิต และคุณภาพของผลิตภัณฑ์จะดีขึ้น เนื่องจากการบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้จะคำนึงถึงรูปแบบของการบำรุงรักษาทุกรูปแบบแล้วเลือกรูปแบบที่เหมาะสมที่สุดสำหรับแต่ละสถานะการณ์ ซึ่งเป็นผลให้เครื่องจักรและส่วนประกอบแต่ละชิ้นได้รับการบำรุงรักษาในรูปแบบที่ได้ผลดีที่สุด การทำงานของระบบย่อมได้รับผลดีไปด้วยในที่สุด 3. ค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาจะให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่ามากขึ้น เนื่องจากการบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้จะมุ่งเน้นไปที่กิจกรรมการบำรุงรักษาที่ให้ผลที่ดีที่สุดต่อสมรรถนะของเครื่องจักรและส่วนประกอบของระบบ ซึ่งก็ทำให้แน่ใจได้ว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่ใช้ไปในการบำรุงรักษาได้ใช้ไปอย่างดีที่สุด นอกจากนี้ถ้าเป็นการนำเอากรรมวิธีของการบำรุงรักษาเพื่อความเชื่อถือได้ไปใช้กับระบบการบำรุงรักษาที่มีอยู่แล้ว ก็จะช่วยลดปริมาณงานบำรุงรักษาที่ต้องทำเป็นประจำลง ซึ่งก็จะทำให้ค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาลดลงในที่สุด 4. อายุการใช้งานของเครื่องจักรและส่วนประกอบของระบบยาวขึ้น เนื่องจากเครื่องจักรและส่วนประกอบจะได้รับการบำรุงรักษาในรูปแบบที่เหมาะสม โดยทั่วไปก็มีการบำรุงรักษาตามสภาพที่มากขึ้น ซึ่งก็จะเป็นการบำรุงรักษาป้องกันที่มีผลทำให้อายุการใช้งานของเครื่องจักรและส่วนประกอบยาวขึ้น 5. พนักงานมีแรงจูงใจและมีการทำงานเป็นทีมมากขึ้น พนักงานทั้งของหน่วยงานผลิตและหน่วยงานบำรุงรักษาจะได้เข้ามามีส่วนร่วมในการกำหนดปัญหาและหาวิธีการแก้ไขปัญหาโดยร่วมกันวิเคราะห์รูปแบบของข้อขัดข้องและผลที่จะเกิดขึ้นรวมถึงการกำหนดกิจกรรมที่ต้องปฏิบัติต่อเครื่องจักรและส่วนประกอบที่เหมาะสมที่สุด ทำให้มีความรู้สึกในความเป็นเจ้าของแนวความคิด Read more →

ปัจจัยในการทำ TPM ให้สำเร็จ บทความโดย : อ.บรรณวิท  มณีเนตร วันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2553   มีหลายคนถามผมว่า “มีองค์กรน้อยมากที่นำ TPM ไปใช้แล้วประสบความสำเร็จ อยากทราบว่าเกิดจากปัจจัยอะไรบ้าง”   คำถามนี้เป็นคำถามที่น่าสนใจมาก ผมเองในฐานะที่เป็นที่ปรึกษา TPM พบว่าสิ่งที่ถามนั้นก็เป็นจริง ผมจึงมานั่งรวบรวมว่าอะไรคือปัจจัยที่ทำให้องค์กรที่ทำ TPM แล้วประสบความสำเร็จ   ปัจจัยที่ทำให้สำเร็จ o  ปัจจัยแรกคือ ผู้บริหารระดับสูง ที่ต้องให้การสนับสนุนในด้านงบประมาณ เวลา อีกทั้งยังคอยติดตามความคืบหน้าอยู่ตลอดเวลา ไม่ปล่อยให้กิจกรรมเป็นหน้าที่ของคนอื่น   o  ปัจจัยที่สองคือ การให้ความรู้ความเข้าใจเรื่อง TPM แก้ทีมงานทุกระดับ ขอเน้นว่าต้องทุกระดับ เนื่องจากการดำเนินการกิจกรรม TPM เป็นกิจกรรมที่ต้องการแรงใจและการดำเนินการที่ต่อเนื่องยาวนาน ในการทำงานอย่างมาก อีกทั้งยังเกี่ยวข้องกับคนในวงกว้าง ดังนั้นหากพนักงานในระดับใดมีความเข้าใจที่ผิดในการดำเนินการ TPM ก็จะทำให้เป็นอุปสรรคต่อการดำเนินการกิจกรรมได้   o  ปัจจัยที่สามคือ ความเข้าใจในนโยบายที่ชัดเจนจากผู้บริหาร และสื่อสารไปให้กับพนักงานทุกระดับเกี่ยวกับ TPM เนื่องจาก TPM เป็นกิจกรรมที่ต้องอาศัยความมุ่งมั่นมาก ดังนั้นการสื่อสารให้ชัดเจนว่าเราจะทำอะไร  จะใช้ TPM มาเป็นเครื่องมือ ในการทำให้องค์กรเดินไปข้างหน้า จะใช้ TPM ในการทำให้ KPI ที่ได้กำหนดไว้ประสบความสำเร็จ เพื่อที่จะให้พนักงานทุกคนปฏิบัติไปในทิศทางเดียวกัน   o  ปัจจัยที่สี่คือ ความคิดของหน่วยงานช่าง ต้องเปลี่ยนความคิดของหน่วยงานช่างให้ได้ จากความคิดที่ว่า  ฉันมีหน้าที่ซ่อม เมื่อเครื่องเสีย  เป็นฉันต้องวางแผนป้องกัน ไม่ให้เครื่องเสีย ซึ่งการที่จะทำเช่นนี้ได้ ช่างต้องเข้าใจการทำงานของเครื่องจักรทั้งหมดเป็นอย่างดี ต้องทราบว่าชิ้นส่วนต่างๆ ของเครื่องจักรนั้นต้องการ การบำรุงรักษาอย่างไรและใครควรเป็นคนทำ ช่างต้องเปลี่ยนจากช่างธรรมดา ไปสู่อาจารย์ของ Autonomous Maintenance ที่พร้อมจะให้ความรู้กับพนักงานในฝ่ายผลิต   o  ปัจจัยที่ห้าคือ ข้อมูลความสูญเสียความสูญเปล่าของเครื่องจักร เพื่อใช้ในการกำหนดกิจกรรมที่ต้องทำในแต่ละเสาหลักให้ได้อย่างถูกต้อง เช่นเราความเลือกเครื่องจักรใดในการทำ Model เหตุผลเพราะอะไร หาไม่แล้วการดำเนินการกิจกรรมจะเกิดคำถามว่า ”ทำแล้วได้อะไร” ซึ่งจะเป็นการส่งเสริมให้พวกที่ไม่อยากทำมีเหตุผลในการต่อต้านมากขึ้น   o  ปัจจัยที่หกคือ Pillar Leader ตัว Pillar Leader ต้องทำตัวให้เป็นตัวอย่างในการทำกิจกรรม เพราะพนักงานคนอื่นๆ กำลังมอง Pillar Leader อยู่ว่ากำลังทำอะไร จริงจังกับเรื่องที่ทำมากน้อยแค่ไหน หวั่นไหวกับปัญหา หรือย่อท้อกับอุปสรรคในการทำกิจกรรมไหม ถ้า Pillar Leader ยังไม่เชื่อและศรัทธาในกิจกรรม TPM ก็จะทำให้พนักงานพลอยไม่เชื่อหรือศรัทธาด้วย เหมือนแม่ปูกับลูกปู   o  ปัจจัยสุดท้ายคือ TPM Coordinator ซึ่งเป็นผู้ที่มีความสำคัญมาก นอกจากจะเป็นผู้ที่มีความรู้ ความเชื่อและศรัทธาใน TPM แล้ว ยังต้องเป็นผู้ที่มีความสามารถในการสื่อสารกับคนได้หลากหลายแบบ เนื่องจากการทำ TPM เป็นการเปลี่ยนวัฒนธรรมในการทำงานของคน ในสถานที่ทำงานดังนั้นย่อมต้องให้ทั้งไม้อ่อน ไม้แข็ง ทั้งลูกล่อ ลูกชนรอบด้าน เพื่อให้กิจกรรมเดินไปสู่ความสำเร็จ นี่เป็นเพียงปัจจัยที่ส่งเสริมให้กิจกรรม TPM เดินหน้าไปได้เท่านั้น สิ่งสำคัญคือ ความต้องการขององค์กรหรือ Passion ในการทำ... Read more →

เมื่อน้ำท่วม ทำให้ Lean ล้มเหลว   บทความโดย : อ.บรรณวิท  มณีเนตร วันที่ 10 มกราคม 2555               ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาแนวคิดการผลิตแบบ Lean เป็นที่ได้รับความนิยมอย่างมาก หลายองค์กรพยายามนำระบบ Lean เข้ามาใช้โดยความพยายามที่จะลดต้นทุนการผลิต ด้วยการลดสต็กสินค้าต่างๆ ลงเพื่อที่จะได้ไม่ต้องใช้พื้นที่ในการเก็บสินค้าหรือวัตถุดิบ ลดการบริหารจัดการคลังสินค้า ลดเงินทุนหมุนเวียนที่ต้องจมไปกับการเก็บสต็อกสินค้าจำนวนมาก ก็ต้องถือว่าเป็นเรื่องดี            แต่โดยส่วนตัวแล้วผมเองก็เห็นความไม่ชอบมาพากลในระบบนี้อยู่มากมาย จนเมื่อเกิดมหาอุทกภัยในครั้งนี้ จึงได้พิสูจน์ว่าสิ่งที่ผมคิดนั้นมีโอกาสเป็นไปได้ นั่นคือเมื่อเราทำให้การผลิตของเรา Lean มากๆ เปรียบเสมือนคนที่ผอม ที่ต้องการความคล่องแคล้ว แต่ทุกๆ วันถึงแม้นจะผอมก็ต้องใช้พลังงาน ดังนั้นจึงต้องกินเข้าไปชดเชยพลังงานที่ใช้ไป แต่จะไม่กินครั้งละมากๆ เดี๋ยวอ้วนจะใช้วิธีการกินที่ละน้อยแต่กินบ่อย เหตุการณ์จะไม่มีปัญหาอะไรตราบใดที่มีของให้กินอยู่เสมอ แต่เมื่อเกิดภาวะขาดแคลนไม่มีจะให้กินจะเกิดอะไรขึ้น เหมือนกับคนผอมไขมันที่สะสมไว้ใช้ในยามฉุกเฉินจึงมีน้อย เมื่อไม่มีของกินเข้ามาจึงต้องหยุดการทำงาน ปัญหาจะมีอะไรบ้าง           1. หลายองค์กรพยายามให้ผู้ส่งมอบหรือ Supplier ลดต้นทุนลงแต่ให้ส่งสินค้าบ่อยครั้งขึ้น ผู้ส่งมอบจึงต้องการ Volume มายขึ้นเพื่อให้เกิดความคุ้มค่าในการบริหารจัดการ จึงได้มีการใช้ระบบ Single Supply เกิดขึ้น เพื่อเพิ่มจำนวนการผลิตให้มากขึ้น โดยทำการขู่ว่าหากไม่สามารถส่งของได้จะถูกตัด Order ไป ซึ่งก็เป็นวิธีการที่ใช้ได้ผล แต่เมื่อเกิดเหตุมหาอุทุกภัยครั้งนี้ ไม่ว่าจะข่มอย่างไรก็ทำการผลิตไม่ได้ เพราะโรงงาน เครื่องจักร พนักงาน จมอยู่ใต้น้ำหมด การส่งมอบจึงเกิดปัญหาทันที           2. การขาดการหาสินค้าทดแทนหรือสินค้าแบบที่ใกล้เคียงกันไม่เคยได้ถูกตระเตรียมไว้ หาก Supplier เจ้านี้ไม่สามารถส่งของได้ ใครจะเป็นรายที่สอง สาม หรือสี่ เช่นโรงงานฉีดพลาสติก A ผลิตสินค้า ก เกิดน้ำท่วม แม่พิมพ์ที่ผลิตสินค้า ก นี้จะไปผลิตที่ไหน ไปอย่างไร หรือหากวัตถุดิบ A ไม่มีจะใช้อะไรแทน           3. การลดสต็อกจนผอมมากๆ ทั้งที่มี Safety Stock และ Buffer Stock อยู่แล้วแต่เมื่อเหตุการณ์น้ำท่วมกินเวลายาวนานมาก  ทั้ง Safety และ Buffer จึงไม่เพียงพอ การผลิตจึงเดินหน้าไม่ได้           4. การใช้ระบบการส่งของที่รับของเป็นชุดๆ จาก Supplier หนึ่งและไปรับต่ออีก Supplier หนึ่ง เพื่อให้สามารถส่งมอบได้เป็นชุดๆ ลดการส่งมอบส่วนเกิน เมื่อเกิดเหตุอุทกภัยเช่นนี้ การวิ่งรถไปรับของในบางสายก็ทำไม่ได้ ระบบการจัดส่งจึงไม่สามารถทำได้ ของบางอย่างถึงผลิตได้แต่ก็ส่งมอบไม่ได้          ... Read more →

Autonomous Maintenance ช่วยลด Breakdown ได้อย่างไร? บทความโดย อาจารย์บรรณวิท  มณีเนตร วันที่ 13 พฤษภาคม 2554   มีคนถามผมว่า   “AM หรือ Autonomous Maintenance ช่วยลด Breakdown ได้อย่างไร”          ก่อนที่จะตอบคำถามนี้ คงต้องเข้าใจในทางทฤษฎีก่อนว่า เครื่องจักรนั้นประกอบไปด้วย ชิ้นส่วนต่างๆ มากมายหลายชิ้น ซึ่งแต่ละชิ้นก็มีอายุการใช้งานของมันเอง หรือที่ทางพุทธเรียกว่า  อนิจจัง คือมันไม่เที่ยง มันไม่คงอยู่ไปตลอดกาล มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป นั่นเอง           การที่เครื่องจักรเสียก็เพราะว่ามันไม่อนิจจัง คือมันเสื่อมสภาพ ซึ่งเป็นธรรมชาติของสิ่งต่างๆ  บนโลกนี้ ที่นี้เราบอกว่าไม่อยากให้มีการเสื่อมสภาพ ก็เท่ากับว่าเรากำลังฝืนธรรมชาติ ซึ่งในทางวิศวกรรม เราถือว่า เมื่อไรก็ตามที่เราฝืนธรรมชาติเราต้องใส่แรง ใส่ความพยายาม ลงไป นั่นคือเราต้องเข้าไป บำรุงรักษามัน เพื่อไม่ให้มันเสื่อม           แต่การบำรุงรักษาแบ่งได้เป็น 2 อย่าง ตามคนที่ทำหน้าที่คือ บำรุงรักษาโดยคนใช้หรือ  Autonomous Maintenance กับ บำรุงรักษาโดยผู้เชี่ยวชาญหรือ Planned Maintenance           ตัวอย่างที่เห็นกันชัดๆ ก็คือ ร่างกายของเราเราอาบน้ำ เราแปรงฟัน ทุกวัน ในขณะเดียวกัน  ทุก 6 เดือน เราก็ต้องไปให้หมอตรวจฟัน ขูดหินปูน นั่นคือเราให้หมอทำ Planned Maintenance ในขณะที่ เราไปหาหมอเพื่อตรวจฟัน หมอก็จะถามว่ามีปัญหาอะไรอย่างอื่นไหม จะได้ตรวจเสียทีเดียว เราก็ต้อง บอกหมอว่าเสียวฟันซี่ไหม บนหรือล่าง เสียวอย่างไร ปวดด้วยไหม?           ลองนึกภาพถ้าเราไม่แปรงฟันสัก 6 เดือน ฟันเราจะเป็นอย่างไร คงไม่สวยเท่าไร ฟันคงจะผุ อย่างรวดเร็ว นั่นหมายความว่า การที่เราไม่ทำความสะอาดนั้นย่อมจะก่อให้เกิดการเสื่อมสภาพ ที่เร็วกว่าที่ควรจะเป็นหรือที่เรียกว่า การเร่งการเสื่อมสภาพ หน้าที่ของเราก็คือการแปรงฟันเพื่อไม่ให้ฟันผุ  ตรวจสอบฟันของเราเอง ว่ามีสิ่งผิดปกติหรือไม่ และรายงานหรือแจ้งการเสื่อมสภาพที่พบให้กับหมอ  เพื่อทำการแก้ไขได้อย่างถูกต้อง และการทำเช่นนี้เราทำด้วยตัวเองไม่มีใครบังคับ นั่นคือเรากำลังทำ  Autonomous Maintenance อยู่          หรืออาจกล่าวได้ว่าการทำ Autonomous Maintenance มีหน้าที่                1. รักษาสภาพพื้นฐานของฟันที่ดี          ... Read more →

การทำ HRD ตามหลักการ TPM บทความโดย : อ.บรรณวิท  มณีเนตร วันที่ 2 กันยายน 2553               “ทำไมมนุษย์ทุกคนชอบต่อต้านการเปลี่ยนแปลง”              ก็เพราะว่า เมื่อเราอยู่ในสภาวะใด สภาวะหนึ่ง นานๆเข้า เราจะคุ้นเคยกับสภาวะนั้นๆ  ได้ หรือที่เราเรียกว่าเราสามารถปรับตัวได้ เช่นเมื่อเราไปอยู่ในประเทศเมืองหนาว ถึงแม้ว่า เราจะเป็นคนเมืองร้อน ตอนที่เราไปอยู่ใหม่ๆ ก็จะมีปัญหามากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ อาหารการกิน การพักอาศัย การหาของใช้ต่างๆ ซึ่งในช่วงต้นๆ นั้นเราย่อมเกิดการต่อต้าน  เช่น ไม่เห็นจะดีเลยหนาวก็หนาว เมืองไทยสบายกว่าเยอะ ฯลฯ             แต่เมื่ออยู่ไปสักพักหนึ่งเราก็จะสามารถปรับตัวของเราเองให้เข้ากับสภาพการณ์ นั้นๆได้ เราจะสามารถรับมือกับมันไม่ว่าจะด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง จนเรารู้สึกว่าเป็นเรื่องธรรมดา  แต่เมื่ออยู่นานเข้าหลายๆ ปี พอจะกลับมาเมืองไทยก็เกิดอาการไม่อยากกลับอีก เกิดการ ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งหนึ่ง นั่นคือเมื่อไรก็ตามที่มีการเปลี่ยนแปลง คนเราจะไม่ ชอบ แต่เมื่อการเปลี่ยนแปลงนั้น เกิดขึ้นสักพักหนึ่งเราก็จะสามารถปรับตัวได้ แต่ถ้าเมื่อ ใดที่เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีก เราก็จะไม่ชอบอีก             ในองค์กรก็เช่นเดียวกัน กิจกรรมที่เรานำมาทำ ไม่ว่าจะเป็น 5ส, ไคเซ็น,ข้อเสนอแนะ จะเกิดการต่อต้านขึ้น เพราะคนเราไม่ชอบในช่วงที่จะเปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นธรรมชาติของมนุษย์ เราอยู่แล้ว             การลดแรงต่อต้านการเปลี่ยนแปลง สามารถทำได้โดยการ             หนึ่ง ทำให้ไม่สามารถที่จะไม่เปลี่ยนแปลงนั้นๆ ได้ เช่น เราไม่ชอบอยู่เมืองหนาวแต่เนื่องจาก เราได้ทุนมาเรียนต่อแล้ว และถ้าไม่จบกลับไปจะโดนปรับหลายเท่าตัว ทำให้ต้องยอมที่จะอยู่ต่อ และ ทนเรียนให้จบ ช่วงแรกก็ทนเอา ช่วงหลังก็ไม่ต้องทนแค่เป็นความเคยชิน หรือ             สอง ทำให้คนๆ นั้น เข้าใจว่าสิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงนั้น ดีกว่าที่เป็นอยู่มากมายหลายเท่าตัว เช่น มาเรียนต่อเมืองนอกนี่ ถ้าจบกลับได้จะได้เงินเดือนขึ้นอีกหลายเท่าตัว ตำแหน่งก็ได้เลื่อนขึ้นไปอีก หลายขั้น อย่างนี้น่าเปลี่ยนแปลง             การดำเนินกิจกรรม TPM ก็เช่นเดียวกัน เราสามารถที่จะลดแรงต่อต้านของพนักงานในการ ทำกิจกรรม ได้โดยการ ที่ผู้บริหารประกาศการทำออกมาอย่างชัดเจน ชี้แจงเหตุผลที่ต้องทำ พร้อมกับ กำหนดเป็นนโยบายที่ทุกคนต้องทำหรือการใช้มาตรการที่หนึ่ง ต่อมาก็ให้ความรู้กับพนักงานในทุก ระดับ ไม่ว่าจะเป็นพนักงานระดับล่างหรือผู้บริหารระดับต้น ระดับกลาง ให้เข้าใจถึงความจำเป็นในการ ทำกิจกรรม TPM ว่าทำแล้วดีอย่างไร ถ้าไม่ทำแล้วจะเกิดอะไรขึ้นเสียหายอย่างไร หรือใช้มาตรการ ที่สองนั่นเอง   ... Read more →