หมดยุคการบริหารยุคเก่าหรือยัง???
บทความโดย : อ.บรรณวิท มณีเนตร
วันที่ 17 ธันวาคม 2552
หลายธุรกิจตอนนี้ก็ถึงช่วงที่ฟื้นจากวิกฤตแล้ว และกำลังมุ่งไปสู่การผลิตอย่างเต็มสูบ
ถือว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่จะทำกำไรหลังจากที่อยู่ในช่วงลำบากกันมาพอสมควร ในความเห็นของผม
แล้วอย่าเพิ่งไว้ใจอะไรนักกับสถานการณ์เช่นนี้ การที่เศรษฐกิจฟื้นขึ้นมาก็เกิดจากการเน้น
การใช้จ่ายของรัฐบาลของประเทศต่างๆ หาใช่เกิดจากการลงทุนของภาคเอกชนไม่ การที่
เป็นเช่นนี้ก็แสดงว่าการฟื้นตัวยังไม่ยั่งยืนแน่นอน ความผันแปรของราคาน้ำมัน ราคาทองคำ
ราคาหุ้น ซึ่งขึ้นลงชนิดที่ว่าน่ากลัวมาก ขึ้นแรง ลงก็แรงเช่นกัน ซึ่งแสดงถึงการเก็งกำไรกัน
อย่างเต็มที่ นี่แสดงว่าไม่ใช่ไม่มีเงิน มีเงินแต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรให้เกิดกำไรดี
ความน่ากลัวที่เกิดจากการเปิดการค้าเสรีที่จะเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีข้างหน้าท่านได้ปรับตัว
ไว้รองรับหรือยัง บางองค์กรบอกว่าของฉันไม่เกี่ยว ไม่ได้อยู่ในรายการเปิด FTA ซึ่งก็ใช่ แต่คูู่ค้า
ของท่านล่ะอยู่ไหม เขาสู้ได้ไหม ถ้าไม่ได้ท่านจะทำอย่างไร ระบบ Logistic ท่านได้เตรียมการ
หรือยัง แรงงานฝีมือที่พร้อมจะเข้ามาทำงานในบ้านเรา เราพร้อมหรือไม่
ความผันผวนที่เกิดขึ้นอย่างน่ากลัวนี้ ถ้าเรามัวแต่มองว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่ทำเงินต้องเน้น
การผลิตก็คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่ก็ต้องเผื่อทางถอยไว้บ้างเพราะ Order ก็อาจจะหายไปได้
ในเวลาเพียงชั่วพริบตา
การทำให้องค์กรแข็งแรงเพื่อรับกับความผันผวนเช่นนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญ ความสามารถ
ในการปรับตัวขององค์กรที่เกิดขึ้นคงต้องเริ่มจากตัวองค์กรเองที่ต้องยอมรับความจริงว่า
“เราต้องแข่งขันและต้องรู้จักที่จะเปลี่ยนไปสู่การแข่งขันที่น่ากลัวที่จะเกิดขึ้นอย่างเข้มข้น
ในอนาคตอันใกล้นี้”
เมื่อยอมรับได้ก็ต้องพร้อมที่จะเปลี่ยนตัวเองให้พร้อมกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น พนักงานที่มี
ความสามารถเฉพาะเรื่องจะเริ่มเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ทุกองค์กรต้องการพนักงานที่เป็น
Multi Skill มากขึ้น พนักงานต้องมีทัศนคติที่พร้อมที่จะเปลี่ยนไปจากการทำงาน Routine ไปสู่
การทำงานที่เน้นการเปลี่ยนแปลงมากขึ้น พนักงานต้องเริ่มถามกับตัวเองมากขึ้นว่า
“วันนี้ฉันได้ทำการปรับปรุงอะไรไปบ้าง”
หัวหน้างานต้องเปลี่ยน
จากผู้บังคับบัญชาไปสู่การเป็นผู้สนับสนุนให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
จากผู้สั่งการเป็นโค้ช
จากการควบคุมเป็นผู้จุดประกาบให้ความคิด
การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งน่ากลัวของทุกคนเพราะไม่มีใครอยากออกจาก Comfort Zone
ของตนเองโดยเฉพาะหัวหน้างาน ยิ่งเป็นหัวหน้าสูงขึ้นความกลัวยิ่งมากขึ้น และยิ่งพาองค์กรสู่
ทางตันมากขึ้น
การเปิดกว้าง เปิดเผยและจริงใจ ของผู้บริหารและระบบการบริหารในการเปลี่ยนองค์กร
สู่ยุคของความไม่แน่นอนจึงเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้น อย่าปล่อยให้ Order ที่เข้ามาในช่วงนี้ทำให้ท่าน
ต้องเสียเวลากับการควบคุมการผลิต
“ผู้บริหารมีหน้าที่ทำวันนี้สำหรับพรุ่งนี้ที่ดีกว่า ไม่ใช่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด”
“วันนี้ท่านเปลี่ยนองค์กรให้พร้อมกับการเปลี่ยนแปลงหรือยัง”
ถ้าไม่ใช่หน้าที่ของผู้บริหารแล้วจะหน้าที่ใคร??
