การสร้างจิตสำนึกคุณภาพภายในองค์กร

การสร้างจิตสำนึกรักองค์กร ตอนที่ 1 บทความโดย : อาจารย์บรรณวิท  มณีเนตร วันที่ 19 มิถุนายน  2555 มีหลายบริษัท ได้ติดต่อให้เข้าไปบรรยายเรื่อง “จิตสำนึกรักองค์กร” ให้พนักงานฟังหน่อย ซึ่งโดยปกติแล้ว ผมมักที่จะถามถึงวัตถุประสงค์ของการอบรมก่อนเสมอว่า จะอบรมไปเพื่ออะไร จะเป็นอย่างไรและต้องการผลที่ออกมาจากการอบรมอย่างไร เพื่อที่จะได้จัดการอบรมให้ได้อย่างถูกต้อง คำตอบที่ได้คือ ต้องการให้พนักงานรักองค์กร ทุ่มเทการทำงานให้กับองค์กรอย่างเต็มความสามารถ ไม่อยากให้เกิดการทุจริตในองค์กร ให้คิดว่าองค์กรเป็นบ้านที่สองของพนักงาน ให้ทำงานกันเป็นทีม มีการสื่อสารกันที่ดี พนักงานเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ขององค์กรเช่นเขียนข้อเสนอแนะ ฯลฯ ทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีที่น่าจะอบรมให้กับพนักงานอย่างยิ่ง ดังนั้นผมจึงถามกลับไปอีกครั้งว่า “แล้วองค์กรทำอะไรให้พนักงานเขารักบ้างหรือเปล่าล่ะ” คำตอบที่ได้คือ … (เงียบ) หรือไม่ก็บอกว่า เราก็มีเงินเดือน มีสวัสดิการรถรับส่ง มี OT ให้พนักงานทำตลอด แต่พนักงานก็ไม่รักองค์กรเลย บอกให้เขียนข้อเสนอแนะก็มักจะถามว่า เขียนแล้วได้กี่บาท หนักเข้าบางคนบอกว่า พนักงานที่บริษัท อู้ได้เป็นอู้ หลบได้เป็นหลบ เลี่ยงงาน ขาดงานบ่อย แต่พวกเราคงเคยได้ยินว่า “เรื่องของความรัก เป็นเรื่องของคนสองคน” เรื่องรักองค์กรก็เช่นเดียวกัน การที่พนักงานจะรักองค์กรหรือไม่นั้นไม่ได้เกิดจากตัวพนักงานอย่างเดียวแต่เกิดจากตัวองค์กรที่พนักงานทำงานอยู่ด้วย หรือที่เรียกว่า เป็นปฏิสัมพันธ์กันระหว่างนายจ้างหรือองค์กรกับพนักงาน หากเราบอกว่าเรามีเงินเดือน มีสวัสดิการ มี OT แค่นี้ไม่พอหรือ คำตอบคือ ไม่พอ ทำไมจึงไม่พอ อย่าลืมว่า คนเราทำงานนั้นไม่ใช่เพื่อเงินอย่างเดียว ผมมีเรื่องเล่าให้ฟัง มีนายจ้างท่านหนึ่งจ้างคนสวนมาคนหนึ่งโดยให้ค่าแรงเป็นรายวัน แล้วก็ให้คนสวนทำการขุดดินขนาด 5 เมตร คูณ 5 เมตร ลึก 1 เมตร บอกเพียงเท่านี้ก็ไป เมื่อขุดเสร็จคนสวนก็ถามว่าจะให้เอาต้นอะไรมาปลูก นายจ้างก็ตอบว่า “ไม่ต้องการปลูกอะไร” ว่าแล้วก็สั่งให้กลบดินที่ขุดขึ้นมากลับไป คนสวนคิดว่า คงจะย้ายหลุมไปที่อื่น แต่กาลกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนสวนกลบดินใส่หลุมเสร็จ คนสวนก็ถามอีกว่า “จะทำอะไรต่อ” นายจ้างคนนั้นก็ตอบว่า “ให้ขุดหลุม” ว่าแล้วก็สั่งให้ขุดหลุมเดิมกลับขึ้นมาใหม่ เมื่อขุดเสร็จคนสวนก็ถามว่า “จะให้ทำอะไรอีก” นายจ้างก็บอกว่า “ให้กลบหลุมกลับไปใหม่” เมื่อคนสวนได้ยินดังนี้ก็รู้สึกโมโห แล้วว่า “ขุดเสร็จก็ให้กลบ กลบเสร็จก็ให้ขุด จะเอายังไงกันแน่” ถ้าจ้างมาทำอย่างนี้ ไม่ทำดีกว่า” นายจ้างก็ว่า “ทำไมถึงไม่ทำ ฉันจ่ายค่าแรงเธอนะ” คนสวนตอบว่า “ไม่เห็นมีอะไรเลย ขุด ขุด กลบ กลบ จะปลูกอะไรก็ไม่ปลูก ทำอย่างนี้มันแกล้งกันนี่หว่า” ทำไมคนสวนจึงตอบเช่นนั้น ทั้งที่ได้ค่าแรงนะ ในเมื่อจ่ายค่าแรง บอกให้ทำอะไรก็ทำไปซิ  คิดอย่างนี้คงจะไม่ได้ เพราะคนเราไม่ได้ทำงานเพราะค่าแรงอย่างเดียว เราทำงานเพราะว่างานที่เราทำนั้นมันมีความหมาย มีคุณค่าบางอย่าง ไม่ใช่ในทางเศรษฐกิจ ก็ทางสังคม ไม่ใช่ทางวัตถุก็ต้องทางจิตใจบ้าง ไม่เช่นนั้นเราจะเห็นคนกวาดถนนหรือ เรามองว่างานเขาไม่มีความหมายแค่กวาดถนนแต่จริงๆ แล้วลองไปถามเขาดูซิว่า “งานกวาดถนนนี้สำคัญอย่างไร” คุณจะได้คำตอบที่ไม่น่าเชื่อ บางคนตอบได้ถึงขนาดว่า “หากไม่กวาดถนนแล้ว บ้านเมืองจะสวยได้อย่างไร ไม่กวาดวัดเดียวก็รกจะแย่แล้ว” นั้นคือความสำคัญของความหมายของงานที่ทำ เราอยากให้พนักงานรักองค์กร ง่ายๆ เราเคยบอกเขาหรือไม่ว่างานที่เขาทำนั้นสำคัญต่อองค์กรอย่างไร สำคัญต่อสังคมอย่างไร สำคัญต่อคนอื่นๆ อย่างไร แล้วการที่จะสื่อสารให้พนักงานทราบว่างานที่เขาทำถึงแม้นจะเป็นงานแม่บ้าน ก็มีความสำคัญกับองค์กรนั้น เป็นหน้าที่ของใคร คำตอบก็คงชัดเจน ว่าเป็นหน้าที่ของหัวหน้างานที่จะสื่อสารทางบวกกับพนักงานกับลูกน้อง แต่หัวหน้างานในบ้านเราส่วนใหญ่ไม่เป็นเช่นนั้น แค่ไม่เคยที่จะสื่อสารกับพนักงานกับลูกน้องว่างานทีทำนั้นสำคัญอย่างไร กลับไปสื่อสารในทางลบเสียอีก เช่น... Read more →

  Project Selling Skill  บทความโดย : อาจารย์ วิศาล จันทร์สิทธิพงศ์ วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2555            การขายงานโครงการ หลายคนคงคิดว่า เหมือนกับการขายสินค้าทั่วไป          ความจริงแล้ว การขายทุกประเภท ก็มีพื้นฐานมาจากหลักการเดียวกัน เพียงแต่การขายงานโครงการเป็นสิ่งที่ต้องมีการทำงานในรายละเอียดมากเป็นพิเศษ เพราะ มีเดิมพันสูงในแง่ของ มูลค่าโครงการ ระยะเวลาที่จะได้ขายอีกครั้ง การสูญเสียโอกาส ที่จะได้ขายต่อยอดจากการขายครั้งแรก ในเฟสสองหรือส่วนขยาย         ดังนั้น วิศวกรขาย ที่จะพัฒนาตนเองมาสู่การขายงานโครงการ จึงมักไปเรียบ MBA หรือ หาความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการเงิน หรือ อย่างน้อยที่สุด ควรจะมีความเข้าใจใน Engineering Economy หรือ การคำณวน เงินเทียบเวลาที่ เรียกว่า present worth, future worth , Annual Worth, IRR, Payback Period ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการทำงานการขายโครงการที่สำคัญ เพราะงานโครงการเป็นงานที่มี ต้นทุน หรือ การลงทุนสูง          ดังนั้น ความสามารถชี้ให้เห็นถึง ประโยชน์ และ ความคุ้มทุนในรูปตัวเงินได้ ย่อมสร้างความชัดเจนในความสำคัญ หรือ จำเป็นที่ต้องใช้สินค้า เพื่อประโยชน์ที่ลูกค้าจะได้รับและวัดผลได้         การขายงานโครงการ หากจะเปรียบเสมือน การถ่ายภาพยนตร์สักเรื่อง ก็พอที่จะเปรียบได้ เพราะต้องมีความเข้าใจในตัวโครงการ ทั้งในด้านกระบวนการ และ ระยะเวลาที่ต้องใช้ในการทำโครงการ ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากความล่าช้าในการส่งสินค้า รวมไปถึง การวางแผน เรื่องอะไหล่ การซ่อมบำรุงแบบป้องกันก่อนเกิดความเสียหาย เพราะงานโครงการ เมื่อเริ่มต้นแล้ว จะหยุดเพื่อซ่อมบำรุงง่าย ๆ อย่างไม่วางแผน หรือเกิดอุบัติเหตุขึ้น โดยไม่คาดคิดมาก่อน ย่อมนำความเสียหายทั้งรายได้ และ ความมั่นใจของลูกค้าในการใช้บริการสินค้าของเราในอนาคต         อีกทั้ง การขายงานโครงการมีทั้ง ปัจจัยภายในที่ควบคุมได้ และ ปัจจัยภายนอกที่ควบคุมไม่ได้ มาเกี่ยวข้องมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการตัดสินใจของลูกค้า การวางแผนการเจรจา ทั้งในด้านเทคนิค และเชิงพาณิชย์ การประเมินผลการเจรจาและการประชุมในแต่ละครั้งเพื่อเปรียบเทียบกับเป้าหมายที่วางไว้ (ให้รู้ว่าเรากำลังเข้าใกล้ความสำเร็จหรือโอกาสเริ่มเหลือน้อยลงไปเรื่อย ๆ จะได้รีบแก้สถานการณ์ได้ทันเวลา)         การบริหารจัดการส่งมอบสินค้าหลังจากได้รับใบสั่งซื้อแล้ว การบริหารความเสี่ยงในระหว่าง การเตรียมส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้า และ การกำหนดแผนการเก็บอะไหล่ที่จำเป็นต้องมีตามกำหนดเวลาการใช้งาน การวางแผนการตรวจซ่อมบำรุงเป็นระยะ ไปจนถึง การวางแผนล่วงหน้าในการปรับเปลี่ยนสินค้าใหม่ เพื่อทดแทนสินค้าเก่า เมื่อการซ่อมบำรุงไม่คุ้มค่าเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนสินค้าใหม่         จะเห็นได้ว่า การขายงานโครงการ เราอยากจะขายแบบครั้งเดียวเลิก หรือจะขายแบบหนังเกาหลีซีรี่ยาว... Read more →

โดย. อาจารย์บรรณวิท มณีเนตร Email: bunnavit@tpmthai.com      ตอนนี้หลายองค์กรคงกำลังเตรียมการที่จะกู้เครื่องจักร หรือสายการผลิตกลับขึ้นมาจากการประสบอุทกภัยครั้งใหญ่ สิ่งที่น่าสนใจคือใครควรเป็นคนที่จะทำการกู้เครื่องจักรในครั้งนี้       ทุกคนคงมุ่งไปที่จะใช้ช่างหรือวิศวกรทั้งขององค์กรเองและจากภายนอกเข้ามาทำการกู้เครื่องจักรทั้งทำความสะอาดเครื่องจักรและตรวจสอบการทำงานต่างๆ ซึ่งงานนนี้คงไม่ใช่เรื่องเล็กๆ งานนี้คงเป็น “งานช้าง” พอสมควรเลยทีเดียว และอาจใช้เวลานานมาก เพราะเครื่องจักรมีหลายจุดหลายส่วนที่ต้องตรวจสอบการทำงานกันใหม่       สิ่งที่น่าสนใจคือ พนักงานขององค์กรเองที่มีอยู่มากมาย ทำไมไม่ให้เขามาช่วยงานนี้หล่ะ       เราอาจคิดว่าการตรวจสอบทำความสะอาดเครื่องจักรเป็นหน้าที่ของช่างเท่านั้น อันที่จริงแล้วพนักงานผลิตเองก็มีความสามารถในการตรวจสอบเครื่องจักรเช่นกัน เพียงแต่ความสามารถอาจจะไม่เท่าเทียมกันเท่านั้น       ดังนั้นหากเราจัดงานที่ตรวจสอบง่าย ทำความสะอาดง่ายให้พนักงานผลิตทำ ก็จะเป็นการช่วยงานของทางช่างได้มาก ทำให้การตรวจซ่อมฟื้นฟูเครื่องจักรทำได้รวดเร็วขึ้นมาก อีกทั้งยังทำให้พนักงานผลิตที่มีหน้าที่เดินเครื่องยังได้มีโอกาสในการเรียนรู้เรื่องการตรวจสอบเครื่องจักรได้ด้วย       การทำเช่นนี้นอกจากจะทำให้เครื่องจักรฟื้นฟูได้เร็วแล้วยังทำให้พนักงานได้มีส่วนร่วมในการฟื้นฟูองค์กรของตนเอง เครื่องจักรของตนเอง มีความผูกพันธ์กับองค์กรมากขึ้นเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันระหว่างองค์กรกับพนักงานให้มีความแน่นแฟ้นกัน       ผู้บริหารเองก็ต้องลงมาช่วยกันทำความสะอาดเครื่องจักรกับพนักงานด้วย แบ่งทีมกันรับผิดชอบพื้นที่ที่ชัดเจนไปเลยแล้วจัดการแข่งขันกันภายในองค์กรก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร สร้างบรรยากาศที่สนุกสนานมากขึ้นเสียอีก       องค์กรเองก็ได้แสดงถึงความแข็งแกร่งขององค์กรที่จะไม่เลิกจ้างพนักงานเป็นการสร้างขวัญกำลังใจที่ดีให้กับพนักงาน       การร่วมกันฟื้นฟูเช่นนี้ดีกว่าการทำ Team Building มากมายทั้งยังได้งานมากกว่าที่เสียเงินไปทำทีมกันนอกสถานที่อีก อย่าปล่อยให้โอกาสดีๆ นี้ลอยหายไปในอากาศนะครับ Read more →

ไม่ชอบจะไม่ทำ แต่ ถ้าชอบยังไงก็จะทำ? บทความโดย  : อ.บรรณวิท  มณีเนตร วันที่ 6 มิถุนายน 2554             ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบขี่จักรยาน           เสน่ห์ของการขี่จักรยานอยู่ที่การได้ดูวิวข้างทางที่ไปแบบช้าๆ ไม่รวดเร็วเหมือนกับการขับรถ เราจะได้เห็นวิถีชีวิตของคนที่อยู่ตลอดทางของการขี่ ได้สัมผัสกับสายลมที่มากระทบหน้า รู้สึกสดชื่นทุกครั้งที่ได้ออกไปขี่จักรยาน            และทุกครั้งที่ออกไปขี่จักรยาน จะหายไปทั้งวันเพราะขี่ครั้งหนึ่งก็ประมาณ 100 กิโลเมตร บางครั้งฝนตก แต่ส่วนใหญ่แดดจะแรงมาก กว่าจะกลับมาบ้านได้ก็อยู่ในสภาพที่สะบักสบอม เสื้อผ้ามอมแมม ปวดเมื่อยไปทั้งตัว หลายคนคงบอกว่า            “จะบ้าเหรอ ขี่จักรยานกลางแดด ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย ตากแดดตัวดำ ไม่เอาด้วยหรอก” แต่ทำไมผมถึงทำ            พระพุทธเจ้าบอกว่าคนเราจะทำอะไรให้ได้ดีนั้นต้องมี อิทธิบาท 4 คือ                  ฉันทะ หมายถึง ชอบ คนเราถ้าชอบ ถ้ารักแล้ว หล่ะก็ ทำได้ทั้งนั้น                  วิริยะ หมายถึง มีความมุ่งมั่นทุ่มเท ในการทำสิ่งที่ชอบ สิ่งที่รักนั้นๆ                  จิตตะ หมายถึง มีสมาธิ จอจ่อ อยู่กับสิ่งที่ทำนั้นๆ                   วิมังสา หมายถึง การใคร่ครวญถึงสิ่งนั้น ว่าจะทำอย่างไรถึงจะออกมาดีกว่าที่เป็นอยู่นี้           การที่ผมออกไปขี่จักรยานก็เพราะชอบ เมื่อชอบก็ทุ่มเทฝึกซ้อมอยู่เสมอ เมื่อออกไปขี่ก็มีสมาธิจดจ่ออยู่ที่การขี่ไม่วอกแวก หลังจากขี่ก็มาทบทวนว่าวันนี้มีจุดไหนที่มีปัญหา คราวหน้าจะไปขี่ที่ไหนดี จะเห็นว่าผมมีครบใน อิทธิบาท 4 ทั้งหมด           การที่คนเราจะทำอะไรนั้น ย่อมต้องเกิดจากการที่คนๆ นั้นต้องชอบสิ่งที่ทำก่อนเช่น ถ้าเราจะนำกิจกรรม TPM มาใช้ในโรงงานของเรา เราก็ต้องทำให้พนักงานชอบ TPM ก่อน เมื่อชอบแล้วอย่างอื่นจึงตามมา        ... Read more →